تابلوی ورود‌ممنوع جلوی تیم ملی

با این‌که دیگر وضعیت جسمانی گذشته را ندارد اما همان ورژن گذشته است، دقیقا همانی که زبان سرخش سر سبز می‎دهد بر باد! می‎گوید به‌عنوان کسی که دکترای حقوق قضایی دارد، هیچ حرفی رابیهوده و بدون سند و مدرک نمی‎زند.البته او در پایان صحبت‌هایش تاکید می‌کند که آماده است با هر فردی در فدراسیون کشتی که به صحبت‌های او نقد دارد، جلسه برگزار کند و با هم بحث و تبادل نظر کنند. با این حال، جدیدی دو ساعت از کشتی و ایرادات سه‎گانه آن گفت که در ادامه آن را می‌خوانید. 
 
عباس جدیدی الان کجای کشتی قرار دارد؟ 
کار فرهنگی انجام می‎دهم و معلم ورزش هستم. بعدازظهرها هم در باشگاه خودمان آموزش می‎دهم. تجارب خودم را در اختیار جوان‎تر‎ها می‎گذارم. افتخار می‎کنم که معلم ورزش هستم. صبح‎های ما به کارهای آکادمیک و دانشگاهی می‎گذرد و بعدازظهرها هم به کارهای ورزشی، مربیگری و آموزش‎های مربوط به آن. ما با مردم زندگی می‌کنیم، خوشحالم که با مردم آمد‌و‌رفت داریم. خدا را شکر می‎کنم تا آنجایی که در توان‎مان بوده در خیر مردم قدم برداشته‎ایم. اگر توانستیم گرهی باز کردیم، اگر موضوعاتی مثل گلریزان و آشتی‎کنان وجود داشته شرکت کرده‎ایم. در حد بضاعت خودمان قدم برداشته‎ایم. 
 
پس یک آشتی‌کنان هم برای شما و آقای دبیر بگذاریم؟
تا این ساعت که پیش شما نشسته‎ام با کسی به مشکل نخورده‎ام. اصلا هم قرار نیست به مشکل بخورم، این دنیا ارزش ندارد. نقد کردن از نگاه کارشناسانه، موضوعات را زیر ذره‎بین قرار‌دادن و آنالیز کردن و نظر‌دادن دلیل بر این نیست که با کسی دشمنی داریم و یا از کسی بدمان می‎آید. من برای تمام جامعه کشتی و گوش‎ شکسته احترام زیادی قائل هستم و سر تعظیم پیش آنها فرود می‎آورم. چه آنهایی که با من مخالف هستند وچه آنهایی که با من موافق هستند. من به تمام جامعه کشتی و گوش‎شکسته‌ها عشق می‎ورزم و دوستشان دارم، چون جامعه زحمت‎کشی هستند. من با کسی اختلافی ندارم و دشمنی هم وجود ندارد. من یک کارشناس هستم که ورق امتحانی را جلوی من می‎گذارند و می‎گویند تصحیح کن. 
 
چه‌زمانی نقد شما به فدراسیون تحت ریاست دبیر شروع شد؟ از اول هم نقد وجود داشت یا این‌که عملکرد او باعث شکل‎گیری این انتقادات شد؟ 
از اول منتقد او نبودم. شاعر می‎گوید: «عیب می‌جمله چون گفتی، هنرش نیز بگو». ایشان وقتی رئیس فدراسیون شد اولین‌کسی که به او در خانه کشتی تبریک گفت، من بودم. در خیلی از موضوعات هم از ما نظر می‎خواست و راهنمایی می‎کردیم. خیلی از کارهایی هم که این فدراسیون انجام داده را ما در مصاحبه‎های خود برجسته کردیم اما واقعا یک‌سری موضوعات الان ایراد دارد و لنگ می‎زند.  

اولین موضوعی که باعث ایجاد مشکل بین شما و دبیر شد چه بود؟
اصلا اسم مشکل را نیاورید. بگذارید ما به صورت کلی وارد کنکاش شویم. اجازه بفرمایید این مصاحبه را پیرامون سه محور فنی –  عمرانی – اخلاقی و فرهنگی جلو ببریم. در ابتدای مصاحبه می‎خواهم از بحث فنی شروع کنم. نخستین موضوع چرخه انتخابی تیم ملی است. این چرخه انتخابی تیم ملی چگونه است و چرا اجرا نمی‎شود؟ چرا سلیقه‎ای است؟ چرا دلبخواهی است؟ رویه کاملا غلطی دارد. در مورد ساختار آن نقدی ندارم، اما اجرای آن کاملا غلط است. الان چرا باید ۱۷نفر ازکشتی‎گیران خوب مملکت ما که باید در کورس رقابت‎ها باشند از حضور در انتخابی معاف شده‎اند؟ حالا ما می‎گوییم پنج نفر از این کشتی‎گیران از قهرمانان جهان هستند و حق آنهاست اما آن ۱۲کشتی‎گیر دیگرچرا باید از انتخابی معاف شوند؟ بابت این باید توضیح بدهند. وقتی موضوعی مصوب می‎شود باید پای آن بایستند. مسائل دیگری هم هست. چرخه انتخابی تیم ملی روی شاخصه‎ها و معیارهایی که وجود داشت انجام نمی‎شود. 
 
یعنی این ۱۷ نفر اصلا در کل انتخابی شرکت نمی‎کنند؟
حضور دارند اما نه از همان مرحله اول. یک آوانسی می‎گیرند و سپس در مراحل پایانی به چرخه اضافه می‎شوند اما آن ۱۲ نفری که معاف شده‎اند با چه معیار و ماخذی معاف شده‎اند؟ 
 
فدراسیون دراین باره استدلال و معیاری دارد؟
نه، اصلا. باید توضیح بدهند. اسم نمی‎آورم که فکر نکنند با کسی موضع دارم اما مثلا فلان کشتی‎گیر از چرخه انتخابی تیم ملی معاف است  و چند پله جلوتر قرار گرفته. این باعث می‎شود انگیزه در رقابت از بین برود. کشتی‎گیر زمانی خوب می‎شود که در رقابت بیفتد. اگر تابلوی ورود ممنوع بگذارند و کسی نیاید رقابت کند که هیچ فایده‎ای ندارد. چرخه تیم ملی طبق یک آیین‌نامه تنظیم شده و این دیگر یک قانون است. اگر بخواهند روی قانون اعمال سلیقه کنند درست نیست. 
 
یعنی می‎توان این‌طور استنباط کرد که سرمربی تیم ملی با یک کشتی‎گیر راحت‌تر است؟
بالاخره یک نگاه سلیقه‎ای وجود دارد. مسائل نباید به این سمت برود. اگر چرخه انتخابی تیم ملی می‎گذارید پس باید چرخه انتخابی سرمربی و مربی تیم ملی هم بگذارید. اگر برای انتخابی تیم ملی آیین‎نامه می‎گذاریم برای انتخاب سرمربی و مربی تیم ملی هم باید چنین کنیم. یک سری شاخصه باید وجود داشته باشد. این نمی‎شود که همه موضوعات پیرامون دو نفر بچرخد و اشخاصی را بیاورید که دائما در حال تأیید کردن کاذب شما هستند. البته منکر این نیستیم که سرمربی تیم ملی ایران کاربلد است. 
 
اگر شما رئیس فدراسیون بودید پژمان درستکار را به‌عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب می‎کردید؟
قطعا او را در میان  ۳۰ مربی برتر ایران می‎گذاشتم. 
 
الان روسیه و آمریکا به نقطه‎ای از کشتی رسیده‌اند که ما احساس خطر می‌کنیم. چرا مثلا نمی‎رویم سرمربی از روسیه بیاوریم؟
این هم یکی از کارهای اشتباهی است که فدراسیون انجام داد. مثلا عیسی حاجی‎اف را به‌عنوان یکی از اعضای کادر فنی و کمیته فنی آوردند. سال ۲۰۲۴ همین حاجی‎اف تبدیل به دلال و مترجم کشتی‎گیران تیم سایپا شد. 
 
دلالی یعنی چه؟ یعنی از روسیه برای سایپا کشتی‎گیر آورد؟
بله دیگر. عیسی حاجی‎اف را روس‎ها قبول ندارند اما ما او را به کشتی خودمان آوردیم. او چون رفاقتی با اعضای کادر فنی داشت، آمد. الان همین آقا در لیگ مترجم شده است. او کار راه‎انداز است و تمام روس‎های این فصل را حاجی‎اف آورده است. 
 
الان اگر مربی دیگری به غیر از شناخته‎شده‎های کنونی بخواهد وارد چرخه مربیان شود فدراسیون این موضوع را قبول می‎کند؟
چنین اجازه‎ای نمی‌دهند. تابلوی ورود ممنوع جلوی تیم ملی زده‎اند. دیگر کسی را راه نمی‎دهند. تنها کسی به تیم ملی می‎رسد که رئیس فدراسیون او را تأیید کند. مگر ما در ایران کم مربی سازنده داریم؟  البته سال گذشته پژمان درستکار استعفا داد و گفت به دلیل دخالت رئیس فدراسیون در کادر فنی می‎روم. بعد از استعفا، محسن کاوه آمد. آب کاوه هم با دبیر داخل یک جوی نرفت و او هم نماند و مجدد درستکار برگشت. الان درستکار هر جا می‎نشیند می‎گوید علیرضا دبیر قهرمان المپیک است، قهرمان بزرگی است و حق دارد نظر بدهد. سؤال من این است که اگر دبیر باید الان نظر بدهد اما سال گذشته درستکار به خاطر همین نظر دادن دبیر کناره‎گیری کرد؟ اگر رفتی پس چرا آمدی؟ این تناقض‎گویی‎ها چه معنایی دارد؟ مردم این تناقض‎ها را از سرمربی تیم ملی نمی‎پذیرند. رنگرز آمد با یک ظرافت خاصی اردوی تیم ملی کشتی فرنگی را سمت مازندران کشاند تا تیم ملی را از این فضا دور نگه دارد. دبیر هم فرنگی کار نبوده، آزاد کار کرده است برای همین تمام تمرکز خود را روی آزاد گذاشت. شما نگاه کنید بعد از آن فرنگی چه نتیجه‎ای گرفت و آزاد چه نتیجه‎ای گرفت. باور کنید اگر دخالت بیجا در فرنگی می‎کرد، نتیجه بدتری نسبت به آزاد رقم می‎خورد. وقتی که دبیر می‎آید بالای سر تیم و در مسائل فنی دخالت می‎کند همین می‎شود دیگر اما رسول خادم در زمان خودش کاری انجام داد که خیلی خوشم آمد. حداقل شهامت آن را داشت که برای خودش حکم سرمربی‎گری تیم ملی نوشت، پای تیم ملی ایستاد، تیم را تمرین داد  و پای برد و باخت تیم هم ایستاد. حالا حرف من این است که اگر رئیس فدراسیون می‎خواهد در کار فنی دخالت کند چرا وقتی تیم می‎بازد کنار می‎کشد و پشت پرده مخفی می‎شود. بیا بگو دخالت کردم و مسئولیتش را می‎پذیرم. نمی‎شود که در سایه بایستد و تیم را هدایت کند اما وقتی تیم باخت کنار می‎کشد و همه چیز را گردن سرمربی می‎اندازد. جامعه کشتی این مسائل را نمی‎پذیرد. سرمربی تیم ملی هم جرات ندارد حرف بزند، اگر چیزی بگوید فردا باید برود دنبال زندگی‎اش. 
 
پس این رویه را که رئیس فدراسیون در کار فنی دخالت کند‌، رد می‎کنید؟
کاملا غلط است. زیرا‌ شأن سرمربی‎گری و کادر فنی در حد زیر صفر پایین می‎آید. 
 
اما این رویه همیشه وجود داشته است؟ 
الان خیلی حادتر شده و از صفرتا۱۰۰ مسائل تیم ملی دخالت می‎شود. سرمربیان تیم ملی هم فقط سوت و کرنومتر در دست می‎گیرند. 
 
چه تضمینی است که اگر عباس جدیدی رئیس فدراسیون شود همین کار را تکرار نکند؟
همان چیزی که قبلا گفتم. باید چرخه انتخابی تیم ملی و کادر فنی وجود داشته باشد. اگر به صورت یک قانون دربیاید دیگر هر کسی به خودش اجازه نمی‎دهد در امور فنی دخالت کند. ما نباید به جامعه دروغ بگوییم وگرنه خیانت کرده‎ایم. حرف من این است برای چه بر‌خلاف واقعیت و با کمک فشار فضای مجازی و رسانه‎ای، افکار عمومی جامعه را منحرف می‎کنید و می‎گویید در جهانی بردیم و اول شدیم؟ این حرف غلط است چون ما در جهانی باختیم. ما در رقابت‎های المپیک بدترین نتایج را گرفتیم. در بحث فنی روند کاهشی داشتیم. در رقابت‎های جهانی با طلا، عیار و مقدار یک تیم را می‎سنجند. درآزاد سه فینالیست داشتیم وهر سه باختند. بد هم باختند. زارع که یکی از بهترین‎های سنگین‌وزن دنیاست به یک پیرمرد باخت. ما در فضای مجازی کشتی را جور دیگری نشان دادیم. کشتی حال خرابی دارد. این فدراسیون کار خود را با جهانی اسلو شروع کرد. آنجا ایران هفت مدال گرفت. الان در آلبانی فقط یک برنز مشترک داشتیم که نخودی گرفت. چرا اینها را در فضای مجازی نشان نمی‎دهید؟ چرا هر‌کسی به فدراسیون می‎رود دست او را می‎گیرید و ساختمان‎های در حال ساخت در اطراف فدراسیون را نشان او می‎دهید؟ مگر ساختمان کشتی می‎گیرد؟ ساختمان‎سازی در کشتی جزو اولویت‎های ما بوده؟ اولویت ما پشتوانه‎سازی و کسب مدال طلاست. در المپیک حتی یک مدال طلا هم برای آزاد به‌دست نیامد. این یعنی یک شکست. کار آنها را نمی‎خواهم زیر سؤال ببرم چون خیلی زحمت کشیدند اما اگر مدال‎آوری این المپیک را با دوره‎های قبل بسنجید، متوجه می‎شوید چقدر افت داشتیم. دوره‎های قبلی ما تعداد مدال‎های‎مان خیلی رنگین‎ترین، بهتر و بیشتر بود. ما در فرنگی دو مدال طلا داشتیم. آذربایجان در همان مسابقات سه مدال طلا گرفت. ما در المپیک زیر پای آذربایجان ایستادیم. نمی‎خواهم بگویم ما در فرنگی اصلا کار بزرگی نکردیم. بچه‌ها کار بزرگی کردند اما ما همیشه کشتی آزاد خودمان را زیر سایه فرنگی مخفی کردیم. در آزاد تمام کشتی‎هایی را که باید می‎بردیم، باختیم. بیش از شش سال است که نتوانستیم مشکل باخت ثانیه‎های آخر را حل کنیم. سرمربی تیم ملی ایران هم می‎گوید این ویروس ثانیه آخر را نمی‎دانیم چکار کنیم که به جان بچه‌ها افتاده است. این حرف یعنی چه؟ کامران قاسمپور به سعدا…‎اف باخت و تا فردای آن روز برای مسابقه مدال برنز ۱۲ ساعت وقت وجود داشت تا او را از نظر روحی جمع‌و‌جور می‎کردند. مگر تیم روان‎شناس و روانکاو دارد؟ چرا نمی‎توانند کشتی‎گیر را جمع‌و‌جور کنند که به آن شکل افتضاح نبازد؟ واقعا دل همه به درد آمد. پس این هزینه برای چه بود؟ چرا باید کشتی‎گیر ما به آن شکل ببازد؟ این یک نقص بزرگ است و یک جای کار هدایت تیم ملی می‎لنگد. چرا نتوانستیم مشکل آنالیز کردن حریفان را که مهم‎ترین قسمت هنر و مهارت یک سرمربی است حل کنیم؟ یکی از سنگین‎ترین انتخاب‎ها در بخش آنالیزور است. فدراسیون کشتی در این سال‎ها نتوانسته این مشکل را هم حل کند. 
 
تغییر نسل در کشتی در حال انجام است؟      
همین الان عناوینی که در رده‎های مختلف آزاد و فرنگی به‌دست می‎آوریم و همین درخشش‎هایی که الان می‎بینیم در فدراسیون‎های قبل هم وجود داشت. این نسلی که الان هفت، هشت سال برای فدراسیون مدال می‎آورد شامل حسن یزدانی، کامران قاسم‎پور، نخودی و… هستند. این نسل مربوط به فدراسیون قبل هستند که ساخته شدند و فدراسیون کنونی از آنها بهره‎برداری می‎کند. اگر همین هفت، هشت کشتی‎گیر خداحافظی کنند ما دوازدهم، سیزدهم دنیا هم نمی‎شویم. 
 
همین الان هم لیگ برتر پر از کشتی‎گیر روس شده است. بسیاری از استان‎ها در فینال لیگ برتر نماینده نداشتند. 
این موضوع را بارها عنوان کرده‌ام. جایی می‎توانیم تنور کشتی را داغ و فعال ببینیم که در تیم ملی از هر استانی به نسبت حضور داشته باشند. در زمان ما از تمامی استان‎ها کشتی‎گیر حضور داشتند. الان آمار را ببینید. ۹۰ درصد تیم ملی آزاد مملکت ما را یک شهری به نام جویبار تأمین می‎کند. ۹۰ درصد تیم ملی فرنگی ما را هم شهری در ایذه و چند شهر دیگر خوزستان تأمین می‎کند. حالا سؤالم این است آنهایی که می‎گویند ما ساخت‌و‌ساز کردیم برای این دو استان چکار کرده‎اند و چه ابنیه و ساختمان‎هایی ساخته‎اند؟ الان شعار دولت «تمرکززدایی» است. رهبری و رئیس‌جمهور دائما این هدف بلند نظام را گوشزد می‎کنند. الان سؤال من این است آیا این فدراسیون سیاست‎های تمرکززدایی را دنبال می‎کند؟ یا این‌که دراستان‎های کم‌برخوردارومحروم ساخت‌و‌ساز کرده است؟ ساخت‌و‌سازهای این فدراسیون هم فقط به استان تهران اختصاص دارد. بیشتر آن هم در استادیوم آزادی با زمین مفت و عدم‌مجوز‌های قانونی ساخت‌و‌ساز شده است. بفرمایید کدام آدم عاقلی در کنار اتوبان تهران ــ شمال یک اتوبان دیگر می‎سازد؟
 
کار ساخت‌و‌ساز را هیأت‎ها نباید انجام بدهند؟
هیأت‎ها بودجه ندارند. دست‌شان درد نکند که ساخت‌و‌ساز می‎کنند اما آیا این ساخت‌و‌سازها اولویت کشتی مملکت است؟ ۵۰ مسجد بسازی و ۱۰ تا نمازخوان نباشد فایده‎ای دارد؟  اگر قرار بر نشان‌دادن باشد بیاید این‌ها را نشان بدهد که کشتی مملکت را با هفت مدال طلا تحویل گرفت و حالا آن را به یک برنز مشترک رسانده است. چرا می‎گوید در رقابت‎های جهانی اول شدیم. روسیه که تحریم بود. آمریکا هم تیم پیرمردها را آورده بود. ژاپن هم بالای سر ما ایستاد. ما چهارم شدیم. چرا می‎گویند ما اول شدیم؟ بین دو تیم ما دوم شدیم و این یعنی این‌که ما آخر شدیم. برای چه به مردم نگفتند امتیازات روسیه محاسبه نشد که ما اول شدیم. این دروغ‌گفتن به مردم است. هر منتقدی هم بخواهد صحبت کند، نمی‎گذارند ادامه بدهد. 
 
الان مثلا به شما اجازه نمی‎دهند صحبت کنید؟
من به‌عنوان کارشناس کار خودم را انجام می‎دهم. 
 
همین باعث می‎شود در فضای مجازی گاهی‌اوقات صحبت‎هایی علیه دبیر مطرح کنید؟
ابدا چنین کاری نکردم. من نگاه کارشناسانه به موضوعات دارم نه نگاه شخصی. من با کسی دشمنی ندارم. اگر انتقاد نشود از کجا بفهمیم ایراد کار کجاست. 
 
بچه‎های کشتی الان با شما تماس می‎گیرند که مثلا از رئیس فدراسیون انتقاد کنند؟ مثلا وقتی می‎گویید کادر فنی بد صحبت می‎کند، یعنی قطعا چنین موضوعی از طریق کسی به شما منتقل شده است. 
این را نباید مطرح کنید. من که چنین سؤالی را پاسخ نمی‎دهم. بالاخره وقتی می‌بینیم خبرنگار را از جلسه با فحاشی بیرون می‎کنند و با خیلی از افراد دیگر بدرفتاری کنند و داور بین‎المللی تیم ملی کشتی را می‎زنند خیلی چیزها به ما منتقل می‎شود. اینها مشت نمونه خروار است. هر‌کسی به من می‎رسد می‌گوید ما به‌خاطر این بی‎اخلاقی وبی‎احترامی‎ها بچه‎هایمان را نمی‎گذاریم کشتی ثبت‌نام کند. این چه وضعش است؟ مردم ناراحت هستند. ما باید ببینیم برای فرهنگ واخلاق کشتی چه کرده‎ایم و چه ساخته‎ایم. فقط ساخت‌و‌ساز کرده‎اند. البته همان هم انجام نشده است. 
 
با این صحبت‌ها فکر کنیم چیزهایی می‌دانید که نمی‎خواهید بگویید. 
فدراسیون قبلی وسایل داشت. بی‌در‌و‌پیکر نبود. فرش‎های دستباف، لوازم بدنسازی و خیلی تجهیزات و امکانات دیگر. همه این‌ها تخریب شد. بناهای قبلی که تخریب شد چند‌صد تن ضایعات داشت. با چه فرآیندی این ضایعات فروخته شد؟ آیا مزایده گذاشته شد؟ من نمی‎گویم مزایده نگذاشتند اما اگر گذاشتند حتما اطلاع‌رسانی کنند. من عضوی از جامعه کشتی هستم و باید این‌ها را بدانم. دستگاه‎های نظارتی به این موضوعات باید نظارت و اشراف داشته باشند. من به کسی تهمت نمی‎زنم اما همه این‌ها باید مطرح شود. وزیر ورزش روی طرح آمایش سرزمینی تاکید دارند. این بحث خیلی مهمی است. کشتی ایران نباید به خوزستان و مازندران خلاصه شود. بقیه استان‎ها چه می‎شوند. ما از اکثر استان‎ها نماینده داشتیم؛ اما الان خراسان کجاست؟ اصلا خود تهران کجاست؟ 
 
البته در آلبانی ما اوزان غیرالمپیکی داشتیم. 
خب این بدتر شد. این عذر بدتر از گناه است، چون این شرایط باید مدال‎های بیشتری به ما می‎داد. روس‌ها اگر برگردند همه‌چیز معلوم می‎شود. ژاپن الان در شش وزن دو طلا می‎گیرد، اوزان ۵۷ و ۶۷. در وزن ۷۴ هم واقعا باید طلا می‎گرفت. کشتی‎گیر ژاپنی کشتی را در یوتیوب یاد گرفته و الان قهرمان المپیک شده است. بعد ما می‎آییم ساخت‌و‌ساز نشان می‎دهیم. سؤالاتی که جامعه کشتی به‌دنبال آن هستند باید پاسخ داده شود وگرنه زیر سؤال هستند. او کنفرانس خبری با سؤالات هدفمند برای خودش ترتیب می‎دهد.