حاشیه‌روی تور والیبال

نگران‎کننده از این جهت که والیبال ایران روز به روز بیشتر درگیر مسائل حاشیه‎‌ ای می‎شود، مسائلی که تا پیش از این یا وجود نداشت یا بسیار کمرنگ بود. اکنون والیبال بیشتر از هر زمانی شبیه فوتبال است، مملو از حاشیه و زد و بندهای پشت پرده. نکند بیماری فوتبال هم به والیبال سرایت کرده باشد؟

۳ و نیم میلیارد گم شد!
زیرمیزی خیلی وقت است که به والیبال رسیده و خیلی‏ها از آن نفع می‏برند. اکنون افراد زیادی در والیبال سهم دارند و سر سفره آن می‎نشینند که در این میان رد پای برخی از چهره‎های مطرح هم دیده می‎شود. خوب به این ماجرا توجه کنید. یک بازیکن در لیگ برتر این فصل با یک تیم قراردادی ۷.۵میلیاردی بسته است. اما از این قرارداد همه مبلغ برای خودش نیست. در واقع او چهار میلیارد تومان از قراردادش را می‌گیرد و مابقی سهم «یکی دیگر» است که قبلا توافقات لازم با او انجام شده است.اما آن «یکی دیگر» کیست؟ جواب کاملا واضح و سرراست به نظر می‎رسد: دلال. دلال‎ها اکنون بیشتر از هر زمانی از سر و کول والیبال ایران بالا و پایین می‎روند. رئیس سازمان لیگ چند روز پیش درباره آن قرارداد معروف هفت میلیاردی گفت: «در این باره نه چیزی به ما گزارش شده و نه شکایتی به ما رسیده است». طبیعی است که افراد دخیل در این قرارداد ردی از خود بر جای نمی‎گذارند تا مبادا شکایتی از آنها شود یا حداقل گزارش این کار به دست فدراسیونی‎ها برسد. 

نیاز به کمیته جابه‌جایی
والیبال ایران خیلی وقت است گرفتار شبکه دلالان شده است. این شبکه گسترده دلالان آنچنان جان گرفته‎ که با یک تلفن جلوی حضور بازیکن مطرح والیبال ایران درترکیب تیم مطرح ایتالیایی رامی‎گیرند یا این‌که کاری می‎کنندیک بازیکن باتمام توانایی‎هایش از لیگ ایتالیا ناگهان سر از لیگ ترکیه دربیاورد.بسیاری از کارشناسان و پیشکسوتان والیبال بارها نسبت به نفوذ شبکه دلالان به والیبال ایران هشدار داده بودند. اما روند مرسوم والیبال و در کل ورزش ایران این است که به هشدارها توجهی نمی‏شود تا بعدا بدترین نتایج و عواقب رقم بخورد.نتیجه هم کاملا مشخص است، پر و بال گرفتن دلالیسم در ایران. نیاز به کمیته جابه‌جایی بازیکن و مربی در فدراسیون والیبال کاملا احساس می‏شود.فعالیت این کمیته آن هم باحضور افرادموجه به پیشبرد اهداف دلال‌زدایی از والیبال ایران کمک شایانی می‎کند.امافعلاکسی نیست که عزم تشکیل این کمیته موثر وراهگشا راداشته باشد.

والیبال شبیه فوتبال
هر بلایی سر فوتبال آمد اکنون در ابعاد کمتر و کوچک‎تری در والیبال مو به مو تکرار می‎شود. فوتبال با آن همه پول و پشتوانه گاهی اوقات در برابر این حواشی زانو می‎زند. با این اوصاف می‎توان حدس زد والیبال با چه مشکلاتی روبه‌رو خواهد شد. اینجا دیگر چیزی شوخی‎بردار نیست. راستی چه اتفاقی افتاد که والیبال به عنوان یک ورزش دانشگاهی در دام دلالان و شرط‌بندی افتاد؟ دلال‎ها اکنون بیشتر ازهرزمانی از والیبال نفع می‎برند و این بزرگ‎ترین زنگ خطر برای والیبالی است که در خطر انحصار کامل این شبکه قرار دارد. سال‌ها قبل خیلی از پیشکسوتان و کارشناسان نسبت به این اتفاق هشدارهای لازم را  داده بودند اما کک کسی نگزید.قصه اینجاست که ابتدا شرط بندی ها ازدسته ها ولیگ های پایین ترشروع شد،شکایت های زیادی به فدراسیون والیبال شد اما اصلا مشخص نشد که انتهای همه آن شکایت ها به کجا رسید. حالا والیبال در گودالی افتاده که پیش از این فوتبال آن را تجربه کرده بود.

موضوع ممنوعه
کسی نباید دراینباره حرفی بزند: شرط‎بندی در والیبال. این را می‎توان از واکنش‎ها به شرط‎بندی‎های والیبال متوجه شد. البته کسانی که ادعای وجود شرط‎بندی در والیبال دارند می‎گویند این موضوع در حاشیه والیبال قرار دارد و از درون کسی اینکار را نمی‎کند. اما واقعا شرط‎بندی درون و بیرون ندارد و خوب هم می‎دانیم وقتی چیزی از حاشیه شروع شود قطعا به درون هم سرایت می‎کند. مصطفی کارخانه، سرمربی اسبق تیم‌ملی والیبال ایران شرط‎بندی در والیبال را جنایت خوانده بود. این موضوع همچنان در والیبال ایران رویت می‎شود. اما نه کسی گردن می‎گیرد، نه کسی تایید و نه کسی برخورد می‎کند. این چنین می‏شود که تعداد شرط‏بندان هر روز زیاد می‏شود. پیش از این رد پای یک بازیکن مطرح درماجرای شرط‏بندی رویت شده بود اما خودش از بیخ و بن تکذیب کرد. اصلا مگر به غیر از تکذیب کار دیگری هم می‏توان کرد؟مگر کسی درباره اینکه شرط‏بندی اظهارنظر صریح هم می‏کند و گردن هم می‎گیرد؟