خیلی ها چوب لای چرخ تیم پاراوزنه برداری گذاشتند/ بختيار: قبل از المپيک می‌خواستم به خانه برگردم!

به گزارش “ورزش سه”، چند روز قبل مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس به پایان رسید تا پرونده المپیک و پارالمپیک تا ۴ سال دیگر بسته شود. پارالمپیکی که با ۲۵ مدال رنگارنگ برای ورزشکاران ایران همراه بود.

یکی از مدال‌آوران ایران در پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس محسن بختیار بود که در دسته ۵۹ کیلوگرم پاراوزنه‌برداری نخستین مدال کاروان پاراوزنه‌برداری را در این پارالمپیک کسب کرد. محسن بختیار پس از کسب مدال برنزش صحبت‌های جالبی داشت که به سرعت در فضای مجازی وایرال شد. بختیار گفت‌وگویی با “ورزش سه” انجام داد که در ادامه آن را می‌خوانید.

محسن بختیار درباره مورد شرایطش در پارالمپیک پاریس گفت: من رنک یک ورودی پارالمپیک بودم و تقریبا تا یک ماه قبل از پاریس شانس طلا بودم و آمادگی خیلی بالایی داشتم اما یک ماه قبل از پارالمپیک عضله سینه‌ای‌ام پاره شد و پزشک به من گفت اصلا به پاریس نمی‌رسم اما کارهای درمانی را انجام دادیم تا به مسابقات برسم. آن یک ماه خیلی سخت گذشت و اصلا نمی‌توانستم تمرین انجام دهم و اگر تمرینی هم داشتم با درد سنگین همراه بود و حتی یک روز این تصمیم را گرفتم که به خانه برگردم ولی آقای توکلی مربی تیم ملی مرا منصرف کرد و نگذاشت این کار را انجام دهم. روزهای خیلی سختی بود. اینکه از شانس طلا به جایی برسی که پزشک بگوید اصلا به مسابقات نمی‌رسی بسیار سخت بود اما هر طور که شد با درد و‌ سختی‌های زیاد بالاخره خودم را به پاریس رساندم و تمرین‌های اصلی‌ام را در پاریس انجام دادم.

او در مورد انتخاب وزنه‌هایش هم گفت: در مورد حرکات و وزنه ۱۹۷ خب با توجه به مصدومیتی که داشتم اصلا سمت این وزنه در طی مدت مصدومیت و‌ پس از بهبود نسبی نرفته بودم چون ریسک این بود که اگر یک بار امتحانش کنم ممکن بود اصلا به مسابقه نرسم و این وزنه را برای مسابقات گذاشته بودم.
در جریان مسابقه اگر حریف السالوادوری که نفر چهارم شد اگر وزنه ۱۹۶ را نمی‌زد ما برای وزنه ۲۰۰ و ۲۰۱ می‌رفتیم تا شانس خود را برای طلا و نقره امتحان کنیم اما متاسفانه حریف السالوادوری وزنه ۱۹۶ را زد و ما هم مجبور بودیم وزنه ۱۹۷ را بزنیم چون با توجه به اینکه سمت این وزنه‌ها نرفته بودم امکان این را داشت که کلا مدال را از دست بدهم و‌ انتخاب ۱۹۷ انتخابی با کمترین ریسک برای کسب مدالم بود.

بختیار در رابطه با پاداش‌ها هم گفت: در رابطه با پاداش‌ها وزارت ورزش همان پاداشی را به ما می‌دهد که به قهرمانان المپیک هم داده است اما پاداش پای صندوق‌ها متفاوت است و دلیلش هم این است که ما چون تعداد مدال‌هایمان زیاد است کمیته پارالمپیک بودجه اش نرسیده و علی‌رغم همه تلاش‌هایی که دکتر کارگری داشتند تا بتوانند بودجه‌اش را تامین کنند پاداش ما هنوز یکسان نشده و مجموع پاداش‌هایمان با المپیکی‌ها متفاوت است.

محسن بختیار درباره مصاحبه وایرال شده‌اش هم گفت: در رابطه با مصاحبه تقدیم مدالم هم که خیلی وایرال شد مردم خیلی به من ابراز لطف داشتند و شرمنده‌ام کردند. اتفاقا خیلی‌ها گفتند آیا این جملات را از قبل آماده کرده بودی؟ نه اینطور نبود و وقتی مجری این سوال را پرسید من ناخودآگاه چیزی که دیدگاه شخصی‌ام بود و اعتقادم است را عنوان کردم و واقعیت ماجرا هم همین است. ما ملی پوشان وقتی مدالی را می‌گیریم متعلق به تک تک ایرانی‌هاست، چون ما کل اردوها، مسابقات و اعزام‌هایمان از ثروت مردم است و وقتی افتخاری آفریده می‌شود و مدالی کسب می‌شود و متعلق به تک تک مردم است.

بختیار در پایان گلایه‌ای هم داشت: تیم موفق پاراوزنه‌برداری در پارالمپیک پاریس در این ۳ سال مشکلاتی هم داشته است. افرادی از خانواده همین رشته بودند که چوب لای چرخ این تیم گذاشتند و مدام برای تیم حاشیه‌سازی می‌کردند تا تمرکز تیم به هم بخورد و در این سه سال همیشه در کمین بودند تا یک جایی این تیم نتیجه نگیرد و به آن بتازند. به نظرم این مصداق وطن‌فروشی است که شما برای منافع شخصی‌ات تیم ملی کشورت بد نتیجه بگیرد اما خدا را شکر در این ۳ سال تیم ما همیشه بهترین نتیجه را گرفته و همیشه سربلند و افتخارآفرین بوده است. خانواده پاراوزنه‌برداری خانواده پهلوان منشی است اما همه جای دنیا چنین افرادی که تعدادشان هم کم است وجود دارد. ما همیشه تلاشمان را انجام می‌دهیم تا دل مردم ایران را شاد کنیم.