معجزه اراده در فینالی غیرقابل باور/ من یک بازیگرم، تیرانداز بدون بازو فاتح طلاها و قلب‌ها!

به گزارش”ورزش سه”، پاریس و رقابت‌های پارالمپیک در فینال تیراندازی با کمان از فاصله 50 متر شاهد تصاویری بود که باورش در مخیله هم نمی‌گنجد. فینال کامپوند و دقایقی قبل از نیمه نهایی آن، شاهد حضور یک پدیده تکرارنشدنی در ورزش بود، مردی که حس خواستن، اراده، بازگشت به زندگی و میل به پیروزی را به هر بیننده‌ای تزریق می‌کرد و همه مردم دنیا را که این فینال را همانند ما ایرانی‌ها از گیرنده‌های تلویزیونی می‌دیدند میخکوب صفحه جادویی کرده بود.

مت استاتزمن؛ کماندار آمریکایی بدون دست و با پا وارد رقابت با کماندارانی شده بود که با دو دست سالم و رکوردهایی بی‌نقص شرایط حضور در المپیک را هم داشتند. کماندار آمریکایی درحالی که کمان سنگین را با پا از زمین جدا می‌کرد با تمرکز بالا و با بازویی که استفاده از آن در حالت عادی سخت است تیر را به سینه می‌کشید و با تمرکز بالا به هدف می‌زد، اهدافی که در مرحله نیمه‌نهایی و فینال با نمره 10، بارها اتفاق افتاد تا حریف او در نیمه‌نهایی که رکورد پارالمپیک با 148 امتیاز داشت را در همین امتیاز به تک تیر طلایی بکشاند.

تک تیری که در رقابت میلی‌متری و نزدیکی آن به خال به نفع پدیده دوست داشتنی آمریکایی‌ها تمام شد تا او در عین ناباوری رکورددار پارالمپیک را از پیش رو بردارد و به مصاف دیگر حریف قدرتمند چینی خود برود.

همراهی تماشاگران با او و لبخند زیبای او پس از هدف و لایک دوست داشتنی او با شصت پا به جمعیت، کماندار آمریکایی را محبوب هواداران کرد تا در فینال جمعیت حاضر در محل رقابت، هوادار این مرد با اراده باشند. مردی که قبل از شروع رقابت‌ها در مرحله مقدماتی رو به عکاسان گفته بود:
“از زمانی که خیلی کوچک بودم، به خودم گفتم که می‌خواهم زندگی‌ام سرگرم‌کننده باشد، دوست داشتم بازیگر شوم!”

قبل از شروع مرحله مقدماتی موجب تعجب جکی چان نامدار به جهت سنگینی کمان و نحوه برداشتن آن با پای خود شده بود فینال را برابر شین لیانگ آی چینی با ضربات متعدد به سیبل و گرفتن نمره 10شروع کرد. 
هوادارها با او همراه شده بودند و او در عین ناباوری و درحالی که باورش هم سخت بود توانست از 15 تیر خود 14 تای آن را به هدف بزند و با یک نمره 9 با نمره نهایی خیره‌کننده 149 و دو امتیاز اختلاف با رقیب چینی نه تنها قهرمان شود، بلکه رکورد پارالمپیک را هم به نام خود بزند و همهمه عجیبی را در محل برگزاری فینال برپا کند.

نبرد به اتمام رسید و حریف چینی که باور نمی‌کرد فینال و طلا را به این رقیب بااراده خود واگذار کرده است، شکار عکسانی شد که لحظه دست دادن او با پای مت استاتزمن بودند، پایانی بی‌نظیر از شبی فراموش‌شدنی از مردی که بدون دست در ورزشی قهرمان شد که دو دست نقش اصلی را در آن دارند، او بدون ابزار و بدون هیچ امیدی شاید روز اول برای این رشته عزم آغاز را سرود، آغازی که پایانش طلای پاراالمپیک بود و پر از درس برای کسانی که برای نرسیدن به هر جایگاهی به دنبال بهانه هستند.

این طلا و این لحظه برای وررش پارالمپیک و هدف آن بس است، هیچ چیز نمی‌تواند ما را از هدف‌مان دور کند، این ما هستیم که آینده را می‌سازیم و رقیب ما خود ما است. پارالمپیک و سردمداران آن باید ممنون این شب فراموش‌نشدنی و این نمایش تکرارنشدنی مردی باشند که بدون دست در ورزشی که دو دست در آن نقش اصلی را دارند، طلای المپیک و رکورد آن را به نام زد تا روح المپیک را به تصویر بکشاند.

محمدرضا تقی خانی