گرین‌کارت داشتم اما خیانتکار نیستم

گزیده‌ای از سخنان حدادی را در زیر می‌خوانید:
برای دیده‌شدن به فدراسیون نیامدم. 
پول بیت‌المال صرف احسان حدادی شده بود و نتیجه‌اش مدال المپیک شد.
من فدراسیون تحویل نگرفتم بلکه یک پارک را تحویل گرفتم که در آن تمرین و شادی می‌کردند و از آن مدال هم درنمی‌آمد. ما داریم این پارک را به فدراسیون تبدیل می‌کنیم.»
آفتاب انقلاب اول مهر بسته شد و اتفاقات خوبی افتاد. معتقدم زمانی که یک فضا را محدود می‌کنید جاهای دیگر باز می‌شود. 
آفتاب انقلاب را گل نگرفتیم بلکه به چارچوب ورزش قهرمانی درآوردیم و هر کسی شایسته باشد با احترام وارد می‌شود.
هر کسی آمد باید ضوابط را رعایت کند. کلاه کج، زنجیر انداختن، با دمپایی به سالن آمدن ممنوع است. یک روز به مربی‌ام گفتم مگر اینجا پادگان است؟ گفت: ورزش از پادگان بدتر است.
قطعا ورزشگاه کشوری در آینده مختص دوومیدانی می‌شود. ورزشکاران می‌توانند در تختی تمرین کنند و مهم‌ترین کاری که کرده‌ایم این است که ورزشکار سیستان‌وبلوچستان می‌داند می‌تواند در ورزشگاه آفتاب انقلاب تمرین کند.
من انتقاد را دوست دارم چون باعث می‌شود بیشتر کار کنم. من با انتقاد شاد می‌شوم. یکی از علت‌هایی که مدال المپیک گرفتم این بود که آن موقع می‌گفتند نمی‌تواند مدال بگیرد.
اگر زمانی هم مرا از روی صندلی‌ام بلند کردند با کمال میل کنار می‌روم. یا منتقد می‌شوم یا همراه. دوستان پیگیر هستند و اگر به کمک نیاز داشتند به آنها کمک می‌کنم.
من واقعا توانمند هستم چون برای این رشته انرژی گذاشته‌ام. در اتاق من میز مدیریتی وجود ندارد. یک میز کنفرانس برای تصمیم‌گیری دارم. همه اینجا کارگر هستند و کسی هم در این فدراسیون ابلاغ ندارد.
گرین‌کارت آمریکا پاسپورت نیست. شما با این گرین‌کارت‌ها قسم نمی‌خورید. سال ۲۰۲۳ می‌خواستم تمدیدش کنم اما برای ورود به انتخابات این کار را انجام ندادم. آنجا آش دهان‌سوزی هم نبود چون بدون مربی و ماساژور بودم. 
همین الان اتاق‌های آفتاب انقلاب بهتر از اتاق‌های آنجاست. گرین‌کارت بوده و همه هم آن را داشتند اما این به معنای وطن‌فروشی نیست. آنها که در این مملکت خوردند و برایشان هزینه شد و رفتند، خیانتکارند نه من که در اینجا ماندم.
 همیشه از آفتاب انقلاب دزدی می‌شد که دیوار دور مجموعه را کشیدیم. زمانی می‌توانم بگویم کار خوبی کرده‌ام که مثل کشتی کار کنم؛ سالن آمفی‌تئاتر بسازم که این کار را می‌کنم. هتل بسازم که این کار را می‌کنم.
وظیفه ما ملی است. من پاسخگوی تیم‌ملی دوومیدانی کشور هستم. پاسخگوی ورزشکار قهرمان کشور نیستم. قهرمان کشور خیلی ارزشمند است اما تر و خشک کردنش وظیفه هیات‌هاست. 
من ۱۰۰ قهرمان پرتاب دیسک کشور هم بسازم کسی نمی‌گوید احسان حدادی دستت درد نکند. وزیر ورزش گوشم را می‌گیرد که این همه پول دادم پس چه شد.
اگر آفتاب انقلاب به روی همه باز باشد یک نوجوان چه انگیزه‌ای برای آمدن به تیم‌ملی دارد. ما این کار را کردیم تا جایگاه تیم‌ملی حفظ شود و آن نوجوان تلاش کند تا به تیم‌ملی برسد. در دوومیدانی خیلی صحبت می‌کنند. این خیلی انرژی می‌گیرد. اگر کمتر صحبت کنیم و در حاشیه نباشیم بیشتر مدال می‌گیریم.